Meet The Legend
Edgar Allan Poa - Απόπειρα Σχέσης
Filed Under :
Ορνιθοσκαλίσματα
by Pocu
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
POCU M.C (Malakizetai Constantly) Feat. HotChick X
Filed Under :
Μεγάλα Hits
by Pocu
Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011NAIIIIIII
Είμαι το ποκού γνωστό σ'όλους κοτόπουλο
κότος απ'τους λίγους του Περαία πριγκηπόπουλο
με μεταξένια πούπουλα που θέλει κάθε κότα
και το λειρί μου πάντοτε στο πλάι a la Τραβόλτα
Στην ancient την Αίγυπτο Θεό μ'είχαν οι πότες
τους ευλογούσα το κρασί παρέα με δυο κότες (αγκαζέ)
Μέσα στον κήπο της Εδέμ στο μήλο είχα καθήσει
κι έτσι απέκτησε ο Αδαμ την πρώτη του τη στύση
Παρέα με το Διόνυσο στην ancient Ελλάδα
ρούφαγα το γλυκό κρασί μέσα από μια μαινάδα
κι εδώ στους σύγχρονους καιρούς έχω πια γίνει μύθος
ο πόκος τ'ομορφόπαιδο με πούπουλα στο στήθος
2000 χρόνια πρίν είχα πάει σ'ενα γάμο
ήτανε μάπα το κρασί έλεγα να την κάνω
μα τότε ήρθε μια φίλη μου την λέγαν Παναγία
μου λέει "τέλειωσ' το κρασί, Μεγάλη μαλακία"
Πήρα κι εγώ λίγο νερό και βούτηξα το πράμα
και το νέρο εγένετο ντομ περινιον σαμπάνια
C'mon HotChick X
Πόκοοο είσαι είδωλοοοοο,
το λειρί σου είναι μύθοοος, και το σεξι σου ύφοοος
Ελαααα στο κοτέτσι μουυυυυ,
because je t'aime handsome poul , take me now in the pool!
Yo Yo
Είμαι το ποκού γνωστό σ'όλους κοτόπουλο
κότος απ'τους λίγους του Περαία πριγκηπόπουλο
με μεταξένια πούπουλα που θέλει κάθε κότα
και το λειρί μου πάντοτε στο πλάι a la Τραβόλτα
Στην ancient την Αίγυπτο Θεό μ'είχαν οι πότες
τους ευλογούσα το κρασί παρέα με δυο κότες (αγκαζέ)
Μέσα στον κήπο της Εδέμ στο μήλο είχα καθήσει
κι έτσι απέκτησε ο Αδαμ την πρώτη του τη στύση
Παρέα με το Διόνυσο στην ancient Ελλάδα
ρούφαγα το γλυκό κρασί μέσα από μια μαινάδα
κι εδώ στους σύγχρονους καιρούς έχω πια γίνει μύθος
ο πόκος τ'ομορφόπαιδο με πούπουλα στο στήθος
2000 χρόνια πρίν είχα πάει σ'ενα γάμο
ήτανε μάπα το κρασί έλεγα να την κάνω
μα τότε ήρθε μια φίλη μου την λέγαν Παναγία
μου λέει "τέλειωσ' το κρασί, Μεγάλη μαλακία"
Πήρα κι εγώ λίγο νερό και βούτηξα το πράμα
και το νέρο εγένετο ντομ περινιον σαμπάνια
C'mon HotChick X
Πόκοοο είσαι είδωλοοοοο,
το λειρί σου είναι μύθοοος, και το σεξι σου ύφοοος
Ελαααα στο κοτέτσι μουυυυυ,
because je t'aime handsome poul , take me now in the pool!
Yo Yo
Χωρίς ρολόι, ο χρόνος μετριέται αλλιώς.. μπορείς να κάτσεις πάνω σε μια μικρούλα πολύτιμη στιγμή και να την ξεχειλώσεις.. Μπροστά η θάλασσα απλώνεται σε μια γλυκιά ρέμβη, το κύμα έρχεται βιαστικό σα να θέλει κάτι επείγον να μας πει, κι έπειτα αποτραβιέται ντροπαλά φροντίζοντας να μην γίνει αδιάκριτο… ο ήλιος στέκει από πάνω και μας καίει τα πρόσωπα. Κλείνω τα μάτια κι όταν τα ξανανοίγω είσαι ακόμα εκεί…αχτένιστη, πασαλειμμένη με άμμο κι αλάτι, μικροσκοπικές σταγόνες θάλασσας ξεκουράζονται πάνω στα κλειστά σου βλέφαρα…όμορφη σαν να ‘σουν από πάντα κομμάτι του τοπίου.. κι ετούτη εδώ η στιγμή διαρκεί για πάντα…
Πλάτς πλούτς το κυματάκι
Στην όμορφη αμμουδιά
Έπαιζες σαν παιδάκι,
Κλώτσαγες τα νερά..
Είχες και κουβαδάκι,
Μπρατσάκια πλαστικά,
Κίτρινο μαγιουδάκι
Και μάτια γαλανά!
Μου ‘κανες παιχνιδάκια,
Και τι δεν είχες κάμει!
Όλα μου τα χατίρια
Μα ήρθε το τσουνάμι...
Μαζί καλε σε πήρε
Σε πήγε μακρυά
Σε βρήκαμε πνιγμένο,
Πάνω στη φοινικιά!
(φεύγω διακοπέεεες..!!)
(φεύγω διακοπέεεες..!!)
Καμιά φορά φαντάζομαι τις πολυκατοικίες σαν καράβια μέσα στη θάλασσα..και τις
νοικοκυρές να απλώνουν τα σεντόνια στα μπαλκόνια, πανιά για τα κατάρτια.
Θα έχει αέρα είπε το δελτίο καιρού, θα μπούν τα κύματα μέσ' τα σαλόνια μας,
ίσως γι'αυτό να ζαλίζομαι. Σ'έψαχνα το πρωί, δεν ήσουν εκεί..μάλλον την έκανες
με το κύμα. Οχι δεν σ'αποχαιρετώ, τραβάω κουπί με τις παλάμες μου..κι αν μοιάζει η κίνηση, μόνο τυχαίο δεν είναι.
νοικοκυρές να απλώνουν τα σεντόνια στα μπαλκόνια, πανιά για τα κατάρτια.
Θα έχει αέρα είπε το δελτίο καιρού, θα μπούν τα κύματα μέσ' τα σαλόνια μας,
ίσως γι'αυτό να ζαλίζομαι. Σ'έψαχνα το πρωί, δεν ήσουν εκεί..μάλλον την έκανες
με το κύμα. Οχι δεν σ'αποχαιρετώ, τραβάω κουπί με τις παλάμες μου..κι αν μοιάζει η κίνηση, μόνο τυχαίο δεν είναι.
Βγαίνω στο μπαλκόνι, οι γλάροι αράξανε πάνω στις κεραίες της τηλεόρασης, τους ταίζουν τα πιτσιρίκια γαριδάκια.
Θα ξεχάσουν πως να πετάνε, θα ξεχάσουν, θα ξεχάσουν.
Ανάβω τσιγάρο και φυσάω τον καπνό μου ψηλά....σαν να βλέπω το φουγάρο
από το πλοίο που μπαίνει πρώτο στο λιμάνι την πρωτοχρονιά. Εμείς δεν φτάσαμε ακόμα,
έχουμε ακόμα εμείς...
Νύχτωσε. Ερχεται βροχή, δεν ξέρω αν θα'ναι απλή ψιχάλα ή καταιγίδα, κοίτα με και θα μάθεις.
Βλέπεις τις νοικοκυρές, μαζεύουν βιαστικά τα πανιά απ'τα κατάρτια...
Θα μείνουμε εδώ για λίγο,να περάσει η μπόρα. Κλειδώσαμε και τις πόρτες μας.
Εγώ λέω να κοιμηθώ στον καναπέ απόψε.Το σιχάθηκα το κρεβάτι.
Το πρωί θα έχει λιακάδα λένε.
Ανάβω τσιγάρο και φυσάω τον καπνό μου ψηλά....σαν να βλέπω το φουγάρο
από το πλοίο που μπαίνει πρώτο στο λιμάνι την πρωτοχρονιά. Εμείς δεν φτάσαμε ακόμα,
έχουμε ακόμα εμείς...
Νύχτωσε. Ερχεται βροχή, δεν ξέρω αν θα'ναι απλή ψιχάλα ή καταιγίδα, κοίτα με και θα μάθεις.
Βλέπεις τις νοικοκυρές, μαζεύουν βιαστικά τα πανιά απ'τα κατάρτια...
Θα μείνουμε εδώ για λίγο,να περάσει η μπόρα. Κλειδώσαμε και τις πόρτες μας.
Εγώ λέω να κοιμηθώ στον καναπέ απόψε.Το σιχάθηκα το κρεβάτι.
Το πρωί θα έχει λιακάδα λένε.
Βρέχει….δεν έβρισκα ποτέ τίποτα ρομαντικό στη βροχή…
Σκουπίδια, εφημερίδες, σάπια φρούτα, κατρακυλάνε αγκαλιά στο δρόμο παραδομένα στην ορμή του νερού , δημιουργώντας χείμαρρους και λίμνες απόλυτης αστικής βρωμιάς, σαν φόρο τιμής στην κακοτεχνία των εργατών του δήμου..
Νύχτα, δυνατή βροχή, η ομπρελά διαλυμένη απ’ τον αέρα…δεν υπάρχει τίποτα ρομαντικό σε όλο αυτό πέρα από την ποιητικά απόλυτη απελπισία. Μέχρι να μας κάνουν ποίημα όμως είμαστε αναγκασμένοι να γυρίσουμε σπίτι βρεγμένοι βρώμικοι και με αυξημένες πιθανότητες πνευμονίας..
Στέκεσαι βρεγμένος λοιπόν κάτω από το πρώτο υπόστεγο που βρέθηκε στο δρόμο σου, περιμένοντας να χαλαρώσει ο θεός την κύστη του και ευχόμενος να μην έχει πιει πολλές μπύρες απόψε, και αν ήσουν ήρωας σε ένα ρομαντικό μυθιστόρημα ίσως κάτω από το ίδιο υπόστεγο να ερχόταν βιαστικά η γυναικά της ζωής σου, να πηγαίνατε μαζί σπίτι να πίνατε ένα κονιάκ στην αρχή για να ζεσταθείτε και ο ένας τον άλλο μετά για να ξεκαψώσετε…
Αλλά έλα τώρα, δεν είμαστε μικρά παιδιά.. το ξέρεις ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί…η σκέψη όμως σου κρατάει καλή παρέα και ελαφραίνει κάπως το χρόνο αναμονής.. συμφωνούμε εδώ. Και σιγά σιγά η βροχή χαλαρώνει, σχεδόν ψιχαλίζει πια, την τινάζει ο θεός σαν να λέμε, κι εσύ μπορείς να γυρίσεις στο παγωμένο εξαιτίας της έλλειψης πετρελαίου, ακατάστατο λόγω χαρακτήρα, και μικρό λόγω οικονομικής στενότητας σπίτι σου…
Θα κάνεις ένα μπάνιο, θα κοιμηθείς μόνος, θα ονειρευτείς ότι πήδαγες την γυναικά της ζωής σου, εκεί, κάτω από το υπόστεγο, μέσα στη βροχή και τα σκουπίδια, θα ξυπνήσεις με στύση και θα πας στην τουαλέτα να κατουρήσεις στα γρήγορα τις πρωινές σου καύλες, αλλάζοντας την ροή της καθημερινότητας στη ζωή κάποιου μικροοργανισμού που ζει στο σύμπαν της χέστρας σου.
Ήσουνα παίδαρος με πορτοφόλι
πρόσωπο και κορμί που θέλαν όλοι.
Το ΄ξερες πως μετράς κι ήσουν μαφία
και μένα το 'παιζες όλο ιστορία.
Ήσουν σαν τον Ερμή του Πραξιτέλη
φέτες κοιλιακούς και μάτια μέλι
μια μ' ήθελες για σχέση, μια για φίλη
και σου την πέφτανε μέχρι κι οι σκύλοι.
Και τώρα που την πάτησες
θέλεις να παντρευτούμε
Λες ξαφνικά μ' αγάπησες
μαζί θέλεις να ζούμε.
Μα ξέρω πως τη γνώμη σου δεν άλλαξε η παρέα
μα εκείνο το ατύχημα που 'παθες στον Καρέα.
Τώρα καμμένος τριγυρνάς με καροτσάκι
και κρέας έγινε το ωραίο σου μουτράκι.
Τώρα που ζάρωσε η φλόγα το κορμί σου
θέλεις εμένανε παντοτινά δική σου.
Τώρα που θέλεις μεταμόσχευση στο μάτι
μου λες πως είμαι η μοναδική σου αγάπη.
Τώρα που σου 'πανε πως πια δεν θα 'χεις στύσεις
λες πως μαζί μου θες παιδί να υιοθετήσεις.
...Βρε ουστ!
.
.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Copyrights
The Royal Chicken by Pocu is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.