Meet The Legend

Η φωτογραφία μου
Είμαι κόκκορας φευγάτος, δεν θα γίνω εγώ κρασάτος
.

Το γίδι που ήθελε τη δική του παραλία


  Από μικρό, το μικρό γίδι ένιωθε υποτιμημένο. Το ξαδερφάκι του το κατσίκι κατείχε περίοπτη θέση
 ανάμεσα στον κόσμο των ανθρώπων. Θεωρούνταν πεντανόστιμο, του έκαναν ειδική μνεία 
κάθε Πάσχα παρέα με το αρνί, είχε παροιμίες αφιερωμένες στο άτομό του 
–«μασάει η κατσίκα ταραμά»,«θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι»-, παρομοιώσεις που αφορούσαν 
τις δεινές του ικανότητες στο σκαρφάλωμα και άκουσον άκουσον  είχε μέχρι και μια πανέμορφη 
παραλία βαφτισμένη με το όνομα του! «Porto Κατσίκι»! Γεμάτο κοσμοπολίτικο αέρα… 
Porto Κατσίκι…
 Φτου! Έκανε το γίδι ωσάν άλλο λάμα, εκτινάσσοντας στο έδαφος μια μπάλα από χορτάρι
 που μασουλούσε βαριεστημένα! Όλα μπορώ να τα δεχτώ, είπε, αλλά όχι και την παραλία! 
Αυτή η παραλία πρέπει να γίνει δική μου! Πώς όμως?...
  Μέρες και νύχτες σκεφτόταν το καλό μας γίδι τρόπους για να μετονομαστεί η πανέμορφη αυτή 
παραλία και να πάρει το δικό του λαμπρό όνομα!  Τίποτα όμως δεν ήταν αρκετό. 
Κανένα σχέδιο δεν φαινόταν πως θα μπορούσε να λειτουργήσει, εκτός και αν…χμμμ…
και τότε του ήρθε η επιφοίτηση!   Εκτός και αν χρησιμοποιούσε τις τηλεπαθητικές του ικανότητες! 
Πώς δεν το είχε σκεφτεί νωρίτερα! Η αλήθεια είναι πως τα γίδια έχουν ανεπτυγμένες τηλεπαθητικές
 ικανότητες, ωστόσο επειδή θέλουν να αποφύγουν τους γιατρούς και τα πειράματα, και γενικότερα 
επειδή διακρίνονται από μια φυσική συστολή και προτιμούν να κρατούν ένα χαμηλό profile
δεν τις χρησιμοποιούν συχνά , ή μάλλον πιο σωστά, τις κρύβουν επιμελώς! Οπότε το μικρό γίδι
 ήξερε πως για να χρησιμοποιήσει αυτή του την ικανότητα, θα έπρεπε να το κάνει κρυφά και με τη
 μέγιστη προσοχή! Θα έπρεπε να βρει ένα μέρος που να μην το βλέπουν τα υπόλοιπα ζώα της στάνης,
 γιατί όταν θα χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του θα γινόταν φανερό στους γνωρίζοντες το τι ακριβώς
 συμβαίνει! Βλέπετε τα γίδια όταν επικοινωνούν εγκεφαλικά , παίρνουν μια έκφραση δυσκοίλιου
 πενηντάρη που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες ινδικού φαγητού, και επίσης τα αυτιά τους 
κουνιούνται σαν να έχουν καταληφθεί από αρχαία διονυσιακά πνεύματα ! 
Δεν έπρεπε να το δει κανείς λοιπόν. Έτσι μια μέρα εκεί που όλα τα άλλα ζωάκια έβοσκαν αμέριμνα 
στην πλαγιά, εκείνο απομακρύνθηκε προσεκτικά, κρύφτηκε πίσω από έναν μεγάλο αλλά άνετο βράχο 
και ξεκίνησε την διαδικασία που θα άλλαζε μια για πάντα τον τρόπο που ονομάζουμε τις παραλίες 
σήμερα!
  Πρώτα πρώτα το μήνυμα θα το δέχονταν εκείνοι που είχαν κάποια διανοητική αναπηρία, 
μιας και ήταν πιο εύκολο να εισβάλλει το γίδι στις σκέψεις τους. Έτσι την επόμενη μέρα, 
ο τότε πρωθυπουργός της χώρας  Γιωργάκης Παπανδρέου, ανακοίνωσε στο twitter   
μαζί με το Σάκη Ρουβά (ταυτόχρονα), ότι επέλεξε φέτος να περάσει τις καλοκαιρινές του διακοπές στο
 “porto γίδι” της Λευκάδας! Στην αρχή πολλοί νόμιζαν ότι επρόκειτο για τυπογραφικό λάθος, 
όμως σιγά σιγά όλο και περισσότεροι άνθρωποι της τηλεόρασης και των media άρχισαν να αναφέρονται
στην διάσημη αυτή παραλία σαν «porto γίδι» !! Το μέρος άρχισε να γίνεται το κέντρο του παγκόσμιου
σοφιστικέ, χίπστερ, τα-πάντα-όλα τουρισμού. Το star channel  εγκατέλειψε τη Μύκονο και άρχισε 
ρεπορτάζ για τα καυτά κορμιά που χορεύουν ημίγυμνα στην παραλία του “porto γίδι”. 
Μέσα σε λίγους μήνες, μόνο μια ξεθωριασμένη ταμπέλα είχε απομείνει για να θυμίζει πως κάποτε 
αυτό το ειδυλλιακό γιδίσιο μέρος ονομαζόταν «porto κατσίκι». Η ιστορία είχε αλλάξει μια για πάντα!
 Τα υπόλοιπα γίδια είχαν χαρεί πολύ με τα νέα, και το “porto γίδι” ήταν το μόνιμο θέμα των συζητήσεων
 στη στάνη. Το μικρό γίδι ένιωθε μια σκοτεινή ευχαρίστηση αλλά ταυτόχρονα κάτι μέσα του σκιρτούσε 
και παραπονιόταν. Δε μπορεί να έχει κάνει κάτι τόσο σπουδαίο και κανείς να μην το ξέρει και να μην 
του το αναγνωρίζει!
  Έτσι ένα βράδυ που είχε βοσκήσει κάτι περίεργα ασυνήθιστα χόρτα από το διπλανό μποστάνι,
ανακοίνωσε με απλανές βλέμμα το κατόρθωμά του στα υπόλοιπα γίδια της στάνης!
Οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες! Κάποιοι θεώρησαν ότι ήταν ο νέος ήρωας των γιδιών και ότι θα έπρεπε 
να του αποδοθούν τιμές αρχηγού στάνης, ενώ κάποιοι άλλοι υποστήριζαν πως θα έπρεπε να βραστεί 
σε σιγανή φωτιά για παραδειγματισμό, αφού με την απερισκεψία του έθεσε όλο το είδος τους 
σε κίνδυνο. Οι απόψεις λοιπόν διίσταντο, μα όλοι είχαν συμφωνήσει σε ένα πράγμα, πως το μικρό γίδι
έπρεπε να δώσει τον ιερό όρκο της γίδας , ότι δηλαδή ποτέ δεν θα ξαναχρησιμοποιούσε την δύναμη του 
αυτή επί ματαίω.  Ο όρκος αυτός ήταν μια ιδιαίτερη , μυστική τελετή που έπρεπε να λάβει χώρα 
τα μεσάνυχτα. Όλη μέρα τα γίδια μασούσαν ποικίλα χορτάρια και τα έφτυναν σε έναν λάκκο που είχαν 
σκάψει στη μέση του λόφου. Τα μεσάνυχτα ήταν  όλα νηστικά, αλλά ο λάκκος γεμάτος μασημένα χόρτα.
 Η πιο μεγάλη σε ηλικία γίδα βέλαξε τρεις φορές πάνω από τον λάκκο, και τότε όλοι μαζί άρχισαν να 
χτυπούν τα πόδια στο έδαφος. Είχε φτάσει η ώρα το μικρό γίδι να πει τα λόγια του αιώνιου όρκου 
που θα το έδεναν για πάντα. Όμως εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μέσα από το λάκκο, εμφανίστηκε 
σαν όραμα μια τεράστια γίδα. Είχε ασημένιο τρίχωμα και στ’ αυτιά της φορούσε σκουλαρίκια 24αρων 
καρατίων! Όλες οι γίδες έμειναν αποσβολωμένες. Και τότε η λαμπρή ετούτη γίδα μίλησε…
« Πριν από χρόνια», είπε, «ένας ανθρώπινος – κοτίσιος προφήτης του είδους μας, επονομαζόμενος 
και ως  ποκού, είχε προβλέψει αυτή την επερχόμενη αλλαγή. Κάποτε αυτός ο προφήτης είχε πρώτος 
μιλήσει για το “porto γίδι” και οι άλλοι απερίσκεπτα τον κορόιδευαν! Τα σημεία των καιρών το είχαν 
δείξει όμως…Θα έφτανε κάποτε ένα γίδι και θα επαλήθευε αυτή την προφητεία. Το μικρό γίδι δεν 
πρέπει να τιμωρηθεί. Η ιστορία της γίδας άλλαξε μια για πάντα.»
  Αυτά είπε και αφού έφαγε όλο το χορτάρι του λάκκου εξαφανίστηκε. Τα υπόλοιπα γίδια κοιτούσαν 
έκπληκτα το ένα το άλλο, και έπειτα αποφάσισαν ότι πεινάνε και πως έπρεπε να πάνε να τσιμπήσουν 
κάτι. Το μικρό γίδι τρισευτυχισμένο και γαλήνιο, επέστρεψε στη στάνη και κοιμήθηκε όμορφα. 
Στον ύπνο του ονειρεύτηκε πως κάποτε, μετά από πολλά πολλά χρόνια, θα το σφάξουν και θα το 
βράσουν κάποιοι κατασκηνωτές της παραλίας “porto γίδι”, και αφού το απολαύσουν με λαιμαργία, 
χωρίς καν να περιμένουν κάνα διωράκι, θα βουτήξουν στα γαλανά νερά της υπέροχης παραλίας 
και θα χαθούν μέσα της μια για πάντα χτυπημένοι από βαρυστομαχιά!

4 ύμνοι και παιάνες:

Road Runner Is Dead είπε...

H seira "akatallhla kai paraplanhtika paramythia gia paidia" einai telika gegonos....! Xaxaxaxa! Gamw!

g... είπε...

χαχαχαχαχαχα πολύ έξυπνο!!
..ανθρώπινε-κοτίσιε προφήτη :p

Filthy_Pagan είπε...

http://i79.photobucket.com/albums/j134/Funky-Junkie/WelcomeToHell.jpg

Ανώνυμος είπε...

Υποψιαζμαι οτι εχουμε το 1ο κεφαλαιο της καινουργιας φαρμας των ζωων, πολυ καλο!

Δημοσίευση σχολίου